Een gezonde pasta met weinig gluten en veel voedingsstoffen, dat wilden Annalisa en Pasquale met hun pastafabriek Agricola Partenopea. Tarwemeel hadden ze al, want het echtpaar verbouwt op hun land in de Italiaanse Abruzzen oude graansoorten. En die oude granen hebben een laag glutengehalte, dus dat vinkje was al aangetikt. En gezond? Ze nemen de tijd om de verse pasta te drogen – dat is de truc.
Droogkast
Annalisa vertelt: “We zijn vanuit Napels naar het platteland verhuisd om een ander, vrijer leven op te bouwen. Mijn man deed eerst een tijd vrijwilligerswerk op bio-boerderijen om ervaring op te doen, want we hebben geen achtergrond als boer. Hij kwam er achter dat vee houden best arbeidsintensief en lastig is. Dus kozen we voor akkerbouw: tarwe, spelt, hennep. En je wilt er ook van kunnen leven, dus gingen we pasta maken. Niet alleen met eigen graan; we maken het ook voor akkerbouwers hier uit de streek.”
Worsteling
Makkelijk was het niet. Veel machines heb je niet nodig, maar er is niemand die het je kan leren. Dus moesten ze eindeloos experimenteren om tagliatelle, rigatoni en capelli te maken die niet in de pan uit elkaar vielen. Dat hebben ze nu voor elkaar. De pasta gaat een nacht de droogkast in en ligt daarna nog een twee dagen te rusten voordat het in de verpakking gaat. In de pasta-industrie drogen ze maar een paar uur op hoge temperatuur: efficiënter, goedkoper. Dat willen deze Napolitanen niet: zij maken liever een betere slow pasta. Ze kunnen er met hun twee dochters van leven. En hun eigen pasta staat – uiteraard- vaak op tafel.
