Posted | 2 comments

Ja, dat doen mensen. Het vlees van veulens eten.
Jitske was op slowfood-tour in Baskenland en ging op bezoek bij het regeneratieve veeteeltbedrijf Itturbaltza. Met name vanwege de paarden, want ze was nieuwsgierig naar het verhaal achter het veulenvlees, en naar de oude rassen die ze daar fokken – zoals de Burguete en het Baskische bergpaard.

Paardenvlees
Bij ons eten we nauwelijks nog vlees van paarden; er zijn nog welgeteld vier paardenslagerijen in ons land. De trekpaarden hebben geen functie meer: het paard is een gekoesterd rijdier geworden – niet iets wat je opeet. In het zuiden van Europa eten ze nog wel paardenvlees, en het zachte vlees van jonge paarden is daar favoriet. De liefhebbers zitten vooral in Catalonië en Italië, volgens Unai Beitia – de ondernemer die Itturbaltza runt. Zijn bedrijf verkoopt het alleen lokaal en moet het vooral hebben van de producten van de koeien, schapen en kippen. Best een business met toekomst. Unai: “De vraag naar verantwoord vlees en eieren is groot, ik zou veel meer kwijt kunnen dan ik nu kan produceren. En mijn klanten komen ook voor het ruime aanbod.”

Semi-wild
Unai heeft nu een 60 koeien, 150 schapen, 80 kippen en 30 paarden. Met een knecht en stagiair erbij heeft hij zijn handen vol, want de dieren wisselen om de paar dagen van weide. En of je nu voor of tegen het slachten van dieren /jonge dieren bent: voor duurzaam, semi-wild vee weiden is veel te zeggen. In Baskenland hebben ze daarvoor ook nog de ruimte.