We kunnen er maar beter aan wennen: wilde dieren als buren. Vorige week dook er voor het eerst weer een wolf op in Nederland, en uit Zuid-Limburg komen (tot nu toe onbevestigde) meldingen van lynxen. Tot nu toe gaat het om geïsoleerde gevallen en volgens wetenschappers zoals Jaap Mulder zijn onze natuurgebieden te klein en te geïsoleerd om grote roofdieren als de lynx te herbergen. Toch groeien de populaties van wolven en beren elders in Europa: top!
Stadsjacht
Afgelopen dinsdag leerde ik een nieuw woord: stadsjacht. Ik bezocht het Studium Generale van de Universiteit van Utrecht en het Wereld Natuur Fonds, met deze avond het onderwerp: “Hoe wild kan het worden?” Als het aan Wouter Helmer van Rewilding Europe ligt, behoorlijk wild. Hij voorspelde dat stadsjagen wel eens het beroep van de toekomst kan worden. Immers: we gaan steeds vaker in steden wonen en daar is voor wilde dieren het meeste voedsel te halen.
[bol_product_links block_id=”bol_550c4348798f7_selected-products” products=”1001004007626826″ name=”Slow Foodies” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”undefined” show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]
Tijgerslachtoffers
Volgens Gert Polet van het Wereld Natuur Fonds is de kernvraag eerder “Hoe wild willen wij dat het wordt?” Wij mensen dringen het wild terug op kleine, geïsoleerde gebieden: we kappen hun bos, doen hun ijs smelten en daardoor komen we de dieren ook vaker letterlijk tegen. Met doden als gevolg: op het Indonesische Sumatra sneuvelen jaarlijks 10 tot 15 mensen door tijgers. Je kunt de presentaties van Helmer en Polet hier terugkijken (beide ongeveer een half uur, met daarna een serie vragen).
Shaun (l) en Jitske (r)
Siberische voor pampus
‘Mijn’ tijger
In de tijd dat ik zelf aan soortenbescherming werkte voor het Wereld Natuur Fonds had ik mijn eigen confrontaties met wilde dieren. Met een tijger zelfs. De tijger die je op de foto zo glazig ligt aan te kijken is in 2011 in de buurt van Vladivostok door een WNF-tijgerteam verdoofd en ligt in een kooi wakker te worden. Met vallen en opstaan, zoals je hieronder ziet:
Ik was met cameraman Shaun Leyden in het verre oosten van Rusland om de tijgertelling te filmen (zie Reportage bij TriggerFilm). In het leefgebied van de Siberische tijger zijn ook conflicten met bewoners, maar gelukkig niet zo heftig als in Indonesië. Dit dier terroriseerde een dorp en had al een paar honden verorberd. In zo’n geval rukt een tijgerbrigade van natuurbeschermers uit om het dier te verdoven, te verplaatsen of te verzorgen. Conflict-tijgers zijn vaak oud of ziek en zoeken een gemakkelijke prooi in dorpen. In dit geval bleek de tijgerin ernstig ziek, en is na een paar weken behandeling gestorven.
Noot
Voor wie meer wil lezen over het thema: David Quammen schrijft in “Monster of God” (2006) over conflicten tussen de mens en wilde dieren.[bol_product_links block_id=”bol_550c446c3786e_selected-products” products=”9200000008624865″ name=”Slow Foodies” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”undefined” show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]
