“Wat doet dat wilde zwijn hier?” vraagt iedereen zich af. Ik kijk met de Slow Foodies van Rijnzoet (Arnhem-Wageningen-Nijmegen) naar een groep Bonte Bentheimer Landvarkens, en er loopt ook een wild zwijn tussen! Maar op Ouwendorperhoeve in Garderen doen ze niet moeilijk over een beetje vreemd: het landbouwbedrijf werkt met zeldzame huisdierrassen, dus zo’n buitenbeentje kan er ook nog wel bij.
Brinta
Het wilde zwijn blijkt tam: die is als jonkie aan de verkeerde kant van het wildrooster terechtgekomen. Boer Adriaan van de hoeve vertelt over Kees Streep:
Circulaire melk
Je hebt vergeten groente, vergeten varkens, en vergeten schapen. Het Friese melkschaap staat centraal op dit kleinschalige landbouwbedrijf, want boederijzuivel is het hoofdproduct. De Lakenvelder koeien – die met die witte band – leveren melk waarmee de lammeren worden gevoerd, zodat er zoveel mogelijk schapenmelk overblijft om yoghurt en kaas van te maken. Een melkschapenbedrijf runnen is best lastig, leren we van boerin Nelleke Meersma. Schapenzuivel zit op dit moment weliswaar in de lift, maar de bedrijven verdwijnen even snel als ze komen. Zo’n dertig zijn het er in heel Nederland.
Zonbestendig
Weer wat geleerd: roze vleesvarkens kunnen verbranden in de zon. Dat maakt ze niet geschikt om altijd buiten te leven. Daar heeft de Bonte Bentheimer geen last van, want die heeft pigmentvlekken en is daarmee beschermd tegen de zon. Ook deze vergeten varkens passen in het circulaire patroon van de Ouwendorperhoeve. Ze houden de opschot van vogelkers in een stuk omheind bos in toom, en als de graan is geoogst ruimen ze op het bouwland de resten. Hun gewoel houdt het onkruid weg en is beter voor het bodemleven dan ploegen.
Zeldzaam
De vraag blijft waarom de Bentheimer een vergeten varken is geworden. Wat heeft het ras zeldzaam gemaakt? Adriaan Antonis legt het uit:
