“Verantwoord vissen gaat niet over welke vissoort je wel of niet vangt. Het gaat niet om schol, kabeljauw of zeebaars. Het gaat om of de visser met eer en geweten met zijn werk bezig is.”
Het verhaal van Barbara Rodenburg over de wadvisserij maakt indruk op Food Professional Day in Wageningen. Haar presentatie gaat over knokken voor je voortbestaan, opboksen tegen starre regels, en over alleen maar krabben vangen. Maar ondanks alle tegenslag is Barbara samen met haar man in Lauwersoog actief als wadvisser, runt ze een proeflokaal, doet ze crowdfunding voor een fileerlokaal, en is ze een van de Goede Vissers die Slow Food-vis leveren. Waar haalt ze de energie vandaan? Dat is niet zo moeilijk, vindt Barbara: “Omdat vissen een fantastisch beroep is.”
Hier mijn video met Barbara over de Goede Vissers:
Waddengoud
De Goede Vissers zijn er trots op dat ze al een certificaat voor duurzame visserij hadden voordat het MSC-keurmerk (nu dé standaard voor verantwoord gevangen vis) in Nederland kwam. Het certificaat Waddengoud is een individueel keurmerk per vissersbedrijf en houdt rekening met de visbestanden. Nu is het altijd oppassen geblazen als een sector zelf keurmerken benoemt: hoe zit dat hier? Waddengoud heeft de controle van haar streekproducten geregeld via bio-keurmerken als EKO, Demeter en stichting Milieukeur. Prima, maar die certificeerders checken die geen visbestanden op zee. Barbara benadrukt in haar presentatie: het keurmerk neemt vooral sociaal-economische aspecten mee en meet of de visser naar eer en geweten met zijn werk bezig is. Oeps! De ex-Greenpeacer in mij ziet in zo’n criterium meteen ruimte voor overbevissing. Economie versus ecologie, lastig terrein.
Slow en vers
Wie de Goede Vissers volgt ziet dat het wel goed zit: aanvoer en afzet zijn beperkt en controleerbaar. En vissers en restaurantchefs zitten niet voor niks bij de Slow Food-beweging: ze zetten op tafel wat er op dat moment voorhanden is. Dat betekent dat de kok niet altijd krijgt wat er is besteld maar de vis is wel altijd supervers. En er zit een mooi verhaal achter.
Je serveert niet een bord met vis
maar een gerecht met eb en vloed
golven en gronden
netten en haken
(John Wedgewood Clarke)
[bol_product_links block_id=”bol_551ae6b7e7f57_selected-products” products=”9200000026145646″ name=”Slow Foodies” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”undefined” show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″] [bol_product_links block_id=”bol_551ae6f88ebcd_selected-products” products=”1001004010981642″ name=”Slow Foodies” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”undefined” show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″] Meer vis
Morgen in de blog weer een videoblog met Barbara! Dit keer over haar drive om te blijven vissen, terwijl er steeds minder vis op het Wad is.
