Vandaag presenteert de Nederlandse hoogleraar Mark Post in Londen de eerste hamburger van 100% kweekvlees. Dankzij startsubsidie van de Nederlandse regering en een extra injectie van zes ton van een onbekende Amerikaanse financier is er nu vlees uit spierstamcellen van een koe.
Exclusief
Het is nogal gemakkelijk om het experiment meteen neer te sabelen omdat het duur is. Het valt te prijzen dat Post c.s. iets willen doen aan de uitermate vervuilende en energieverslindende vleesindustrie. Vlees is hét milieuprobleem van vandaag. Innovaties alleen zijn niet genoeg. Die moeten uitgerold en daar moet geld bij. Sterker nog: het vermarkten van het product kan alsnog mislukken; dat is eigen aan vernieuwing. Maar toch: met die zes ton zijn drie hamburgers gemaakt. Twee ton per hamburger! In de Volkskrant van dit weekend is Post de eerste die toegeeft dat het product nog niet ideaal is. Er zijn nog veel technische problemen en het bouwen van een proeffabriek kost zo’n 100 miljoen.
Imago
De kweekvlees burger heeft ook zijn technologische imago tegen. Kweekvlees komt uit een lab. Het bestaat uit tienduizenden in schaaltjes gekweekte spiervezeltjes die aan elkaar zijn geplakt. Technologisch een hoogstandje, maar de term ‘Frankensteinvlees’ is al gevallen. Daar kan de vleeslobby wel iets mee. Die hebben vast wel een cursus framing gehad na de plofkip-campagne van Wakker Dier.
Battle of the Burgers
Ik heb niks tegen risicovolle investeringen, maar wel als er al goede alternatieven voorhanden zijn. We hebben immers al talloze prima vleesvervangers. Zuivel, vis en Valess – een vleesvervanger op basis van zuivel – hebben nog steeds een fikse milieubelasting, maar producten op basis van plantaardige alternatieven of schimmeleiwit (Quorn) scoren goed (*). Vega-concurrent de Vegetarische Slager laat het er niet bij zitten en gaat onder de titel ‘Battle of the Burgers’ de strijd aan: de alternatieve slager presenteert vandaag, ook in Londen, haar concurrent de mc²Burger. De fabriek van de Vegetarische Slager is zo groot als een huiskamer en draait op lupine als grondstof. Die is een heel stuk sneller op te schalen dan de proeffabriek van tissue-engineers zoals Post.
(*) volgens de lijstjes van Milieu Centraal en QuestionMark
